Projectatelier de Wolf

Aan het einde van TOP-week 3 verandert de kantine op ECL-Vaart in een waar natuurmuseum. Waar je normaal vrolijk gelach en gepraat hoort van pauzerende leerlingen, is het dan even schrikken. Bij binnenkomst word je overvallen door flikkerende tanden, scherpe klauwen en flitsende ogen; je staat dan namelijk oog in oog met een ware roedel wolven.

Gelukkig geen echte, en dat zie je ook snel genoeg. Waar echte wolven een grauwe vacht hebben om niet op te vallen, kan je dat van deze wolven niet zeggen. Ze hebben felle kleuren en wanneer je dichterbij komt zie je dat hun vacht bedekt is met allerlei versieringen. Mooie en vrolijke dingen als bomen en struiken, hekjes, schapen, sterren, maar ook nare dingen als bebloede schapen, messen en kogels.

De wolven zijn gemaakt door leerlingen uit klas 1, en symboliseren de discussie over de plek van de wolf in Nederland. Tijdens de themaweek hebben leerlingen zich verdiept in alle verschillende partijen die een mening hebben over de wolf. Sommige partijen willen de wolf beschermen, anderen willen hem juist het liefst zo snel mogelijk afschieten. De meeste partijen zitten daar ergens tussen en proberen een oplossing te vinden die voor iedereen het beste is.

Ook al zijn de wolven in de kantine niet echt, ze hebben wel, net als echte wolven, een skelet en vacht! De wolven zijn gemaakt in verschillende stappen of 'fasen'; een eerste groepje leerlingen maakt een houten skelet. Een tweede groep leerlingen maakt van kippengaas het lichaam. Een derde groep bedekt vervolgens het kippengaas met papier-maché en wanneer dat droog is, schildert een vierde groepje de wolf en worden er versieringen toegevoegd. Eén kant van de wolf is vrolijk en positief, de andere kant wat somberder, donkerder en negatief. Zo symboliseren de twee kanten van de wolven ook de twee kanten van de discussie.

Een extra uitdaging aan dit project is dat er van tevoren wel een plan wordt gemaakt, maar dat ieder groepje uiteindelijk moet voortbouwen op het werk van een eerder groepje. Soms betekent dat dus dat je een eigen idee of ontwerp moet loslaten of dit wat aan moet passen. Doe je dat niet of begin je opnieuw, komt de wolf niet af. Maar uiteindelijk levert het een leuke, mooie en interessante wolf op waar iedereen aan heeft meegewerkt. Eigenlijk net als in de politiek en de maatschappij. Niet iedereen kan helemaal zijn zin krijgen, maar wanneer je probeert er zelf iets aan toe te voegen en voortbouwt op het werk van een ander komt er iets groters en mooiers uit dat je in je eentje nooit had kunnen maken.